Vacation mood on

Ik had even geen zin om een blog te schrijven en ook de middelen waren er niet echt naar tijdens onze campingtrip. Met als gevolg dat ik nu een heel lang verhaal moet schrijven en heel goed moet nadenken wat we allemaal beleefd hebben. Ik begin maar gewoon maar bij het begin.

TERRIGAL

We hadden een heerlijk appartement aan zee gehuurd via Airbnb (https://www.airbnb.nl/rooms/20774157). Na ons te hebben geïnstalleerd hebben we een wandeling gemaakt over het strand op weg naar het restaurant. “Alleen met je voeten in het water”. Dat werkt dus niet. Gelukkig was het appartement echt heel dichtbij en konden we even droge kleren pakken. We hebben lekker bij een Italiaans restaurantje aan de boulevard gegeten. Wat zo leuk is aan in Australië uit eten gaan is het BYO concept wat bijna overal is. Dit betekent dat je je eigen wijn mee mag nemen. Fles water wordt vaak door het restaurant verzorgd, dus dan blijft er nog geld over voor een toetje 😉. Op onze weg terug naar het appartement, weer over het strand, kwamen we een groep mensen tegen die circus kunstjes deden en een groep mensen die trommelden. We zijn even blijven kijken en Z heeft zich helemaal uitgeleefd op de muziek (en wij ook een beetje). Dansen onder de sterren op het strand, kan niet beter.

De volgende dag zijn we naar één van onze favoriete plekken in de buurt gegaan. De Somersby Falls bij Gosford. Helaas was de waterval niet echt spectaculair, maar dat kwam natuurlijk doordat het bijna niet geregend had, wat weer heel fijn was. We hebben een leuke wandeling gedaan en wat mooie dieren gezien. De kids vonden het super interessant wat er allemaal te vinden is in de natuur en genoten van het klimmen over de rotsen.

Een dag later moest J naar Sydney en ben ik met de kids naar het strand vlakbij gelopen. We hebben ons prima vermaakt en een lekker relaxed dagje gehad.

Omdat wij allevijf heel erg van het strand houden (daar waren jullie inmiddels vast al achter gekomen), hebben we een beachtrip gedaan. Wel met twee doelen: 1. Genieten van de zee en het strand en 2. Kijken waar we eventueel zouden willen/kunnen wonen als dat gaat lukken. Dit ligt namelijk nog op redelijk bereisbare afstand van Sydney, is goedkoper, is mooier en relaxter (vinden wij). We zijn begonnen op Putty Beach waar bijna geen andere mensen waren en wat een prachtig strand is in een soort van baai. Na een uurtje zijn we verder gegaan naar Umina Beach waar we uiteindelijk alleen geluncht hebben omdat we dat wat te toeristisch vonden (haha). Daarna zijn we door gereden naar Copacabana Beach. Dit plaatsje had ik lang geleden in NL al eens gezien en alleen de naam zegt al genoeg. Het was inderdaad een prettig plaatsje met weer mooie uitzichten en een blauwe zee. Na te hebben gezwommen zijn we naar de rockpool gelopen. Dit zijn de rotsen die bij eb ‘droog’ komen te liggen en waar je dan allemaal leuke dingen kan zien zoals krabben, (heule grote) schelpen, sponsen, zeesterren etc. Goed vermaak voor de kids en wij krijgen daar ook geen genoeg van. Als laatst zijn we naar The Entrance gereden om naar het Pelikanen voeren te kijken. Helaas waren we daarvoor te laat. Maar we hebben wel van een ijsje en een biertje genoten. We hebben de dag afgesloten met een bbq op ons balkon.

Omdat we het op onze beachtrip niet meer gered hadden om naar Avoca Beach te gaan, maar deze wel heel hoog op ons lijstje stond, hebben we dat een dag later gedaan. Eerst zijn we naar een uitzicht punt gegaan in Terrigal. Helaas geen dolfijnen gespot. Ik blijf maar turen naar de zee. Daarna hebben we een stop gemaakt bij het Marine Discovery Centre in Terrigal. Op zich stelde het niet zo veel voor, maar er werkte daar een jongen die zo enthousiast kon vertellen over sponsdieren dat het uiteindelijk reuze leuk was. De kids konden ook nog een knutselwerk maken, dus die waren helemaal blij. Avoca was heerlijk. De sfeer daar is echt wat ons heel erg aanspreekt. We hebben een heerlijke middag op het strand gehad, de grootste zandtaart ever gebouwd (misschien al gezien op fb/instagram), lekker gesurft en gespeeld. Aan de andere kant van het strand was een soort van meer ontstaan door de zee. Ik weet niet precies hoe dat zit, maar het is in ieder geval zout water wat stil ligt. De kids sprongen er meteen in, want geen golven is wel makkelijk en het water was heel lekker warm waardoor ik er ook heerlijk in lag te baden. Er was ook nog een hond die met de kids wou spelen, dus toen was het helemaal feest. J was aan de praat geraakt met een man, toen hij uitgepraat was attendeerde hij ons op een bordje waarop stond: DANGER: high level of bacteria. Lekker…. Meteen er uit en wat voelde ik me vies. Gelukkig zijn er bij alle (echt bijna bij alle) stranden openbare douches dus we hebben ons meteen grondig schoon gespoeld.

Wat we verder precies gedaan hebben weet ik niet meer. Maar in ieder geval genoten van de zon, de omgeving, rust, de dieren en natuur, het lekkere eten, wijntjes en biertjes (die drinken we hier wel elke dag, dat doen ze allemaal hier, echt!) en van elkaar.

School gaat trouwens heel erg goed. Dankzij tips van juf Merle wist ik hoe ik het met N aan moest pakken en we hebben er rijkelijk op los geknutseld in het door haarzelf gekozen thema ‘Australische dieren’.

Op de terugweg naar Sydney zijn we gestopt bij het Australian Reptile Park in Gosford, ook één van onze vast adresjes inmiddels. Je kunt daar kangoeroes voeren, reptielen aanraken, koalas aaien, kijken hoe gif gemolken wordt bij slangen en spinnen en meer van dat soort leuke dingen. N was pas tevreden toen ze de loslopende kangoeroes gezien en geaaid had, want daarvoor was ze naar Australië gekomen, dus dat hebben we maar zo snel mogelijk gedaan. Z had heel veel zin om de koalas te zien en ze waren echt heel cute! Ze mogen er dan wel cute uitzien, maar eigenlijk zijn ze dat niet eens zo. Toch even geaaid en op de foto met een koala.

SYDNEY

Aangekomen in Sydney zijn we naar het huis van Joyce en Steve gegaan die daar met hun dochters Jessica en Alicia wonen. We mochten daar een paar dagen logeren, wat echt super fijn was en heel gezellig. De kids zaten al gauw met een muziekinstrument in hun hand, omdat Jessica een muziekjuf is en heel goed dwarsfluit (en ook nog andere dingen) kan spelen. Ze vonden het geweldig en kregen er geen genoeg van. Wij wel op een gegeven moment 😉. Bij Joyce en Steve hebben ze ook nog een hond, een poes, kippen en een cavia, dus dat was ook nog heel erg leuk. Vooral de meiden waren dol op Katie (de hond) en Maddie (de poes) en we hoorde N dan ook vaak door het hele huis roepen: “Maddie, coming”. ’s Morgen mochten de kids één voor één de eieren rapen die de kippen hadden gelegd, wat ze ook heel leuk vinden. Wij nemen later ook kippen (en een hond en misschien een poes en misschien ook wel een cavia). Ze hebben daar ook een zwembad in de tuin wat natuurlijk geweldig is volgens T, Z en N (die nemen we dus later ook). N kan al zelf (met bandjes) in het water springen en alleen zwemmen! Naast de deur is ook nog een speeltuin, dus we hebben het echt heerlijk gehad. Voor ons was het goede gezelschap vooral heel leuk.

Jessica heeft ons nog een dag meegenomen de stad in, dat was op Australia Day. Ze heeft ons eerst het conservatorium waar zij studeert laten zien in de Botanic Gardens. Daarna zijn we met de ferry naar het Sydney Sea Life Aquarium gegaan en vervolgens hebben we bij Pancakes on the rocks gegeten, wat inmiddels ook een vast adresje is voor ons, vooral om het heerlijke toetje: chocolade pannenkoeken, met slagroom, ijs, aardbeien en chocolade saus. N was helemaal kapot en viel op weg naar het station al in slaap op J’s nek.

Omdat we al een paar dagen niet naar het strand waren geweest, hadden we maar weer eens een dagje strand gepland. Dit keer Bilgola Beach. Één van de favorieten van Tante Zus door de oceanpool die daar is en volgens mij ook het strand waar de familie tweede kerstdag vaak samen doorbrengt.

De volgende dag hebben we Malcolm, Cate en Phoebe ontmoet in een park in de chique, hippe wijk Balmain. We hebben daar van een ontbijtje in het park genoten en N en Z hebben daar hun eerste echte babyccino gehad en zijn sindsdien net zo verslaafd aan babyccino’s als J en ik aan cappuccino’s. En aangezien het hier heel normaal is om dat elke dag te halen, doen wij dat ook (bijna elke dag). We zijn daarna met z’n vijven nog met de ferry gegaan, eentje waar we heel lang op konden blijven zitten want op zondag kost het maar $2,70 hoe ver je ook gaat.

CAMPINGTRIP

We begonnen onze campingtrip richting Melbourne op dinsdag. Eerste stop was Kiama om naar de blowhole te kijken en een apple turnover te eten. De route was echt prachtig langs de oceaan. We kwamen aan het einde van de middag aan op een camping en hebben onze tentjes opgezet, 1 grote waar steeds J en ik en afgewisseld 1 kind in liggen en in het kleine tentje afgewisseld 2 kinderen. De receptioniste waarschuwde ons voor slecht weer (??) en gaf ons een plek waar onze tent in ieder geval niet zou overstromen of wegwaaien. Goed begin. En inderdaad die avond begon het flink te regenen en binnen een uur lagen we met z’n vijven in onze grote tent, omdat ze in die andere al nat begonnen te worden en ook een beetje omdat ik het eng vond dat ik de twee in het kleine tentje niet kon horen. Wel heel knus en we hebben best goed geslapen. Af en toe een druppel op je hoofd, maar dat hoort erbij. Helaas moesten we de tent nat inpakken, maar zo lang zal het in Australië toch niet regenen? De volgende ochtend zijn we bij de blowhole gaan kijken, wat best wel spectaculair was en dankzij de enorm harde wind en de regen was ie nu nog spectaculairder dan de vorige keer. We werden haast weg geblowd, dus we zijn gauw op zoek gegaan naar die heerlijke apple turnover. Één of ander gebakje met appel en room. Die hebben we jaren geleden daar voor het eerst gegeten en we hebben nooit een lekkerdere dan die kunnen vinden op de hele wereld niet. NIET TE VINDEN!! Uiteindelijk maar een soort van slap aftreksel er van bij een Chinese bakkerij gehaald.

We zijn doorgereden naar Jervis Bay waar J jaren geleden verliefd is geworden op Australië en waar we allebei waarschijnlijk ons hart verloren zijn aan dit land. Het is daar echt zo adembenemend mooi. We zeiden tegen elkaar: hier nemen we mensen mee naartoe die ons komen opzoeken als we hier blijven wonen. Het is eigenlijk één groot national park wat beheerd wordt door Aboriginals. De camping (Green Patch) is echt een natuurcamping, wel met alle basisvoorzieningen, maar wel midden in de natuur. De eerste wallaby’s lieten zich dan ook al snel zien. De buurman ging de lorikeets  een aardbei voeren, die hij vervolgens aan mij gaf waardoor ik al gauw onder twintig lorikeets bedolven werd tot groot vermaak van N, totdat ze ook op haar gingen zitten. T en Z waren samen op pad om haringen te zoeken voor onze natte tenten, maar kwamen uiteindelijk met een ,volgens hun, kangoeroe schedel bij de tent. ’s Avonds hebben we nog een mooie wandeling gemaakt langs verlaten stranden en door donkere bossen. Het is echt met geen woorden te beschrijven hoe mooi het daar is. N hoopte heel erg op een ontmoeting met een slang, daar had ik de kids bij aankomst voor gewaarschuwd, maar helaas moesten we haar teleurstellen. We hadden weer een nacht met regen, maar gelukkig bleven we deze keer allemaal droog. De volgende ochtend wel weer nat ingepakt.

We waren uitgenodigd in de Bed & Breakfast van Robert & Ann (https://treetopsjervisbay.com.au/) in Jervis Bay. Robert is een ex collega van J bij Unisys waar hij de afgelopen jaren contact mee heeft gehad mbt onze plannen. Voor we daar aan kwamen hebben we nog een snelle stop gemaakt bij Hyams beach waar ze het witste zandstrand van de wereld zouden hebben. T dacht dat het sneeuw was, dus dat klopt dan wel aardig. Daarna reden we door naar de B&B. Wat een prachtige locatie en een ontzettend gastvrije mensen. J en ik waren er echt door overdonderd. We werden zo warm ontvangen, mensen die je nog nooit gezien hebt en nauwelijks kent! Echt een voorbeeld. We hebben eerst een wandeling gemaakt over het strand wat onder aan hun straat lag. Robert vond een haaien ei en een dode pasgeboren haai. Heel interessant voor ons en de kids natuurlijk. Daarna hebben we van een heerlijke bbq genoten op hun veranda/terras met uitzicht op de baai. Ze hebben ook twee hondjes, waar de T, Z en N natuurlijk weer heel blij mee waren. De volgende ochtend namen ze ons, na een heerlijk ontbijt op diezelfde veranda en na ons wat tips te hebben gegeven voor onze verdere reis (wij hadden namelijk geen idee), mee om te gaan suppen (stand up paddle boarding). Iets wat ik al heel lang wilde doen. We deden dit in een prachtige, rustige baai waar ook een dolfijnengroep leeft. Maar helaas heb ik die weer niet gezien. Het suppen was echt heel leuk, J vond het ook geweldig. En zowel T als Z zijn ook mee gegaan met Robert en J op het surfboard. We moesten natuurlijk weer verder omdat we op 7 februari in Melbourne aan moesten komen en er nog aardig wat kilometertjes voor ons lagen. J en ik waren echt heel erg onder de indruk van de gastvrijheid en relaxedheid van deze mensen, ook dit kan ik niet met woorden uitleggen, maar moet je ervaren. Wie weet…

We zijn er bijna. In Batemans Bay hebben we een tussenstop gehouden om te lunchen en daar zagen we zo maar de man van de viswinkel de pelikanen voeren, toch nog gezien dus! We sliepen in Narooma, echt op een prachtige plaats aan de oceaan. Toen we de kleine tent al opgezet hadden en het buitenste doek over de grote tent gooiden kwamen we er achter dat we weg zouden waaien als we op die plek bleven staan. De tent vouwde zowat dubbel. Gelukkig zijn er ‘no worries’ hier en konden we onze tenten een paar plaatsen naar achteren verplaatsen, waardoor we uit de wind stonden. De volgende ochtend hebben we een mooie strandwandeling kunnen maken.

We reden verder met als bestemming Merimbula. Ook een mooi kustplaatsje volgens Robert en Ann. Omdat we niet zoveel kilometers reden die dag konden we de tijd nemen en zijn we gestopt bij Tathra om even lekker in de zee te duiken. Daarna maakten we nog een tussenstop in Tilba Tilba, een heel apart dorpje met een soort van Amerikaanse country style huizen en winkeltjes. In Merimbula vonden we een ‘grote’ soort van ANWB camping met een zwembad. Ik heb T, Z en N de hele trip nog niet zo blij horen zijn. Grappig is dat, want voor J en mij was de camping daardoor juist minder aantrekkelijk. We hebben nog een wandelingetje gemaakt waar we het standbeeld van de eerste drol van Captain Cook hebben gezien. De kids vonden het maar stinken, maar wel een hele mooie drol (Z: “hoe doet ie dat dan, zo’n punt erop?”).  De kids en J hebben lekker in het zwembad gespeeld en wij hebben van de luxe campkitchen gebruik gemaakt door dingen op te kunnen laden en ’s avonds een potje daarbinnen te jokeren.

Eindelijk konden we de tent nu een keer droog inpakken. De tussenstop was dit keer in het Killer Whale Museum in Eden. Interessant, maar ik hou er niet van. We hebben onze tent opgezet in Mallacoota. De receptioniste zei dat er die ochtend een koala gespot was in een boom op de camping. En inderdaad ze zaten er nog, een grote en een kleintje. Echt heel leuk om een koala in het wild te zien. ’s Avonds zijn we nog naar het strand gelopen wat weer compleet verlaten was. Het was wel een hele wilde zee, maar we hadden de grootste lol door de golven die je in de branding compleet om ver sloegen. N hield het na een paar slokken zout water voor gezien en ging een zandkasteel bouwen. Op de route van de camping naar de zee (en andersom) moest je door weer zo’n gek zout water/meertje. Op de terugweg zagen we daar een rog zwemmen, echt een meter voor onze voeten! Dat deed ons ook weer verwonderen over de natuur hier. (Er waren ook krabben en kwallen, dat was iets minder opwindend). We probeerden nog een rog te spotten, maar helaas zonder succes. Ik zei “als het maar geen pijlstaartrog is” + ik vertelde het verhaal van Steve Irwin (wat niet zo heel slim was van mij). Z was daarna nogal paniekerig en vroeg de volgende dag nog door over hoe je door zo’n beest kan sterven en ze vroeg ’s avonds in bed of ik me een keer een hele dag met haar wil verdiepen in alle doodsoorzaken die er maar zijn. Oeps.

Éénnalaaste bestemming voor Melbourne: Lakes Entrance. Ook daar reden we tegen een ‘ANWB’ camping aan en de kids spotten al gauw het zwembad waardoor we niet meer weg konden. Inmiddels werd het ook weer een stuk warmer gelukkig, want het was vooral ’s nachts af en toe best koud vond ik.

En dan de laatste camping. Dat was Point Leo Foreshore Reserve. Dit was ook weer een natuurcamping, een beetje het idee van Green Patch in Jervis Bay. We hebben ’s avonds Fish&Chips&aVeggieburger gehaald en dit opgegeten op een nabijgelegen strand. Na het eten hebben de kids nog heerlijk in het water van de baai gespeeld. Echt een magisch moment ook weer vond ik.

En nu zijn we in onze Airbnb in Melbourne aangekomen. Jan heeft vanmiddag een tweede gesprek gehad bij hetzelfde bedrijf voor een mogelijke baan. Het ziet er heel hoopvol uit, maar we moeten nog even afwachten. Ook wel weer lekker even in een gewoon huis. Morgen gaan we Melbourne verkennen en de volgende dag vliegen we om 7 uur ’s morgens naar Tasmanië. Ik hoop dat ik de volgende keer niet zo lang wacht met een blog schrijven, want dit was echt te lang…. Maar het doet me wel beseffen hoe ontzettend veel mooie dingen we hier beleven met JOTZN! 😊